Το θηρίο στην αυλή μας

Πώς φτάσαμε ως εδώ; Mια χώρα όπως η Ελλάδα με τόσους φυσικούς πόρους και δυνατότητες να έχει τόσο σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα και το ένα τρίτο του πληθυσμού να ζει κυριολεκτικά κάτω από τα όρια της φτώχειας;

Του Δημήτρη Αναστασόπουλου*

Αρκεί να πας μια βόλτα στους δρόμους της Αθήνας. Μια Αθήνα βρώμικη από τις συνεχείς περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, με κτήρια σε εγκατάλειψη, αφού οι ιδιοκτήτες τους αδυνατούν να συντηρήσουν τις υποθηκευμένες, ούτως ή άλλως, στις τράπεζες περιουσίες τους, γεμάτη εξαθλιωμένους μετανάστες και πρόσφυγες που περιφέρονται στο κέντρο, δίχως σκοπό και ελπίδα, και Έλληνες, οι οποίοι σοκαρισμένοι από τη γρήγορη πτώση του βιοτικού τους επιπέδου, αδυνατούν να αξιολογήσουν με ψυχραιμία αυτό που τους συμβαίνει και με την πρώτη ευκαιρία βρίζονται στα φανάρια.

Αυτή είναι η εικόνα της νέας αγοράς του real estate που στήνεται γύρω από τις περιουσίες των Ελλήνων. Ακίνητα σε περιοχές εντελώς υποβαθμισμένες σήμερα, σε μία χώρα φιλέτο, πλέον θα κατάσχονται και θα βγαίνουν στον πλειστηριασμό στα δύο τρίτα της εμπορικής τους αξίας.

Μετά από 6 συναπτά χρόνια κλιμακούμενης οικονομικής κρίσης η κύρια κατοικία δεν προστατεύεται, οι πλειστηριασμοί έχουν απελευθερωθεί πλήρως και τα δάνεια πρόκειται να πουληθούν σε ξένα funds ή αλλιώς κοράκια - επενδυτές για ένα κομμάτι ψωμί.

Πίσω από την πώληση των δανείων κρύβεται στην πραγματικότητα η πώληση μιας επιχείρησης, ενός σπιτιού, μίας μοναδικής ευκαιρίας με δύο λόγια να αγοράσει ένας ξένος επενδυτής στο ένα πέμπτο της πραγματικής του αξίας εμπορικά ακίνητα στην ομορφότερη ευρωπαϊκή χώρα με σκληρό νόμισμα και βέβαιη ραγδαία ανάπτυξη όταν αυτή η βίαιη ανακατανομή πλούτου ολοκληρωθεί.

Γιατί όμως οι Έλληνες δεν ρύθμισαν τα δάνειά τους; Γιατί οι τράπεζες και η πολιτεία έδειξαν τόση μεγάλη ανοχή στο κομμάτι της αναστολής των πλειστηριασμών και άφησαν να αυξηθεί ραγδαία το ποσοστό αυτών που δεν πληρώνουν τα δάνειά τους και σήμερα πλέον τα κόκκινα δάνεια αγγίζουν τα 115 δισ. ευρώ;

Οι τράπεζες από την αρχή της οικονομικής κρίσης δεν έκαναν καμία ουσιαστική προσπάθεια να προσφέρουν βιώσιμες ρυθμίσεις στους δανειολήπτες, ενώ η πολιτεία την ίδια στιγμή δεν φρόντισε να ενημερώσει σωστά την κοινωνία για τα δικαιώματά της και για το ισχύον νομικό καθεστώς το οποίο σε πολλά σημεία ήταν ασαφές. Η διαχείριση του προβλήματος έγινε καθαρά στα πλαίσια της μικροπολιτικής ενώ τα ΜΜΕ, εφόσον δινόταν αναστολή στους πλειστηριασμούς, αρκούνταν στο να μεταδίδουν με ικανοποίηση την είδηση.

Η επιλογή που έκανε η πολιτεία και το τραπεζικό σύστημα ήταν να παγώσει τον χρόνο και να μεταθέσει την αντιμετώπιση του προβλήματος για το μέλλον. Η πίστωση χρόνου τελείωσε και με το τέλος της αξιολόγησης η ελληνική πολιτεία οφείλει να εποπτεύσει αποτελεσματικά το θηρίο που έρχεται στην αυλή μας.

*Ο Δημήτρης Αναστασόπουλος είναι δικηγόρος εξειδικευμένος σε θέματα Τραπεζικού Δικαίου και δανεισμού

Φωτο: Σταύρος Χαμπάκης