Ο σκοταδισμός της Αριστεράς

Είναι νωρίς για οριστικούς απολογισμούς γιατί το τι αφήνει πίσω της η πανδημία. Άλλωστε ο τρισκατάρατος ιός είναι ακόμη εδώ, ανίκητος και απειλητικός ακόμη. Για την ώρα, καλά τα πήγαμε, με τις μικρότερες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές –συγκριτικά με άλλες χώρες. Θέλετε ότι στο «τιμόνι» της κρίσεως βρέθηκαν σοβαροί άνθρωποι, θέλετε ότι πήρε μπροστά ο καλός μας εαυτός, ότι λειτούργησε το αίσθημα της αυτοσυντηρήσεως, ότι δούλεψε το αυτονόητο (από τα πιο σπάνια είδη στην Ελλάδα), όλα έπαιξαν τον ρόλο τους. Το καθένα ξεχωριστά και όλα μαζί.

 

Στα αρνητικά επακόλουθα της πανδημίας, εκτός φυσικά από τον απροσδόκητο θάνατο συνανθρώπων μας, καταγράφεται η ζημιά στην οικονομία – της οποίας το ύψος και η έκταση είναι ακόμη δύσκολο να προσδιοριστεί. Ως αρνητική διαπίστωση, επίσης, μπορεί να καταγραφεί –παρά το γεγονός ότι σε γενικές γραμμές το πολιτικό σύστημα και η κοινωνία στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, το πλήθος των αγκυλώσεων με το οποίο διακατέχεται μια μεγάλη μερίδα των συμπατριωτών και του πολιτικού μας κόσμου. Ούτε ο καπιταλισμός πρόκειται να καταργηθεί, όπως πολλοί έσπευσαν να πανηγυρίσουν αποδίδοντας την αιτία εξαπλώσεως του κορωνοϊού στην ελεύθερη οικονομία, ούτε το κράτος – πατερούλης πρόκειται να επιστρέψει νικητής και τροπαιούχος επειδή το σύστημα της δημόσιας υγείας κλήθηκε σε μια έκτακτη κατάσταση να προσφέρει τις υπηρεσίες του –και βεβαίως τα πήγε πολύ καλά και άξιζαν και αξίζουν το χειροκρότημά μας οι συντελεστές του. 

 

Σε αυτό το δάσος των ψευδαισθήσεων, χαμένοι μέσα στα απολιθωμένα συμπλέγματά τους, υπήρξαν κι αυτοί που το…τερμάτισαν, ζητώντας επιτάξεις και δημεύσεις έχοντας στο μυαλό τους καθεστώτα τύπου γκουλάγκ. Δεν νομίζω κάποιος σοβαρός άνθρωπος να μην «πάγωσε» ή να μην χαμογέλασε ειρωνικά στη «στρατιωτική διάταξη» τύπου Β. Κορέας των μελών του ΚΚΕ στη πλατεία Συντάγματος, την ημέρα της Πρωτομαγιάς. Όπως επίσης δεν νομίζω κάθε νοήμων άνθρωπος να μην μειδίασε στην σοβαρή υποτίθεται άποψη υπουργού της προηγούμενης κυβερνήσεως ότι «τον κορωνοϊό τον έφεραν οι πλούσιοι και οι χριστιανοί». Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για να αναλύονται μέσα από τέτοιες αστειότητες και τέτοιες ουτοπίες…

 

Τα πράγματα είναι τόσο σοβαρά και για να σταθεί η χώρα και να προχωρήσει δεν χρειάζονται εμπάθειες. Συνθέσεις απαιτούνται. Δεν υπάρχει χειρότερος πολιτικός σκοταδισμός, εβδομήντα χρόνια μετά την λήξη του, κάποιοι να πολιτεύονται με όρους Εμφυλίου. Η «κακιά Δεξιά» -που κάποιοι στο παρελθόν την κλείδωναν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας- απεδείχθη ιστορικά πολύ πιο κοινωνικά ευαίσθητη, και η Αριστερά πολύ πιο χρήσιμο πιόνι του συστήματος. Αποπνέει βαριά αποφορά σκοταδισμού και οπισθοδρομήσεως η επίθεση του πρώην άμεσου συνεργάτη του κ. Τσίπρα, του κ. Καρτερού, στον κ. Σωτήρη Τσιόδρα, μέσω του άρθρου του στη κομματική «Αυγή», με τον τίτλο «Όταν έκλαψε ο Τσιόδρας» - κατηγορώντας έναν λαμπρό επιστήμονα (και εξαίρετο οικογενειάρχη) που μπήκε μπροστά σε μια άνιση μάχη, απέναντι σ’ έναν αόρατο και ύπουλο εχθρό, ως εκπρόσωπο της Δεξιάς και του Μητσοτάκη.

 

Ο πρόεδρος του Σύριζα αδικεί τον εαυτό του και γηράσκει πρόωρα την ηλικία του όταν αποδέχεται (παρά την προσχηματική καταδίκη) τέτοιες συμπεριφορές ή, και χειρότερες άλλων στελεχών του «θα λογαριαστούμε όταν επιστρέψουμε». Αν δεν του δίδαξαν τίποτε τα 4,5 χρόνια πρωθυπουργίας του, κρίμα…

 

Όπως λάθος είναι του πρωθυπουργού της χώρας, ενώ απέδειξε ότι έχει τα πολιτικά ρεφλέξ και τον επαγγελματισμό για την διαχείριση μιας κρίσεως, να εξαντλείται υπέρ το δέον στην επικοινωνία. Τα success story γυρίζουν μπούμερανκ, και είναι κρίμα.

Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για το πολιτικό μας σύστημα και για όλους εμάς. Στην δεκαετή οικονομική κρίση χάθηκε μια γενιά, μη χαθεί άλλη μία στη κρίση της πανδημίας. Πρέπει στην πατρίδα μας να ανθίσουν τα ρόδα…