«Killer» και «Βασιλιάς»

Ζούμε στην παιδική χαρά των δισεκατομμυριούχων. Σε μια ιδιόμορφη παγκοσμιοποίηση, που όλα αλλάζουν με τον Ντόναλντ Τραμπ.  

 

Και δεν το λέμε τυχαία…

 

Ο Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε να αυξήσει κατακόρυφα την προσωπική του περιουσία, ακολουθώντας φυσικά το μότο του πατέρα του Φρεντ: «Be a killer, Be a king» που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει: «Πρέπει να είσαι ‘δολοφόνος’ αν θέλεις να είσαι βασιλιάς».

 

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ είναι ο τέταρτος από τα πέντε παιδιά του Φρέντερικ και της Μέρι Ανν Μακ Λεόντ-Τραμπ (τα αδέρφια του είναι η Μαριάν, ο Φρέντερικ Τζούνιορ, η Ελίζαμπεθ και ο Ρόμπερτ Τραμπ) και σύμφωνα με όσα αναφέρει στο βιβλίο της η Γκουέντα Μπλερ, «Οι Τραμπ: Τρεις Γενιές Κατασκευαστών και ένας Προεδρικός Υποψήφιος» επιδίωξε να ξεπεράσει τον πατέρα του, να εντυπωσιάσει τους εύπορους Νεοϋορκέζους και να μην τον νοιάζει τι σκέφτεται ο καθένας. Ήθελε επίσης μανιωδώς να μεγαλουργήσει στο Μανχάταν.

 

Ας θυμηθούμε ότι ο πατέρας του Τραμπ, Φρεντ, ήταν κατασκευαστής στο Μπρούκλιν και στη συνέχεια στο Κουίνς, αλλά και σε δεκάδες ακόμη συνοικίες της Νέας Υόρκης.

 

Ο Ντόναλντ από πολύ μικρός παρατηρούσε τα πάντα κυρίως όμως τον μεγάλο του αδελφό. «Ήταν το πρώτο αγόρι Τραμπ και παρακολουθούσα υποσυνείδητα τις κινήσεις του», είπε για τον αδελφό του σε μια συνέντευξη. «Είδα ανθρώπους να εκμεταλλεύονται τον Φρεντ και το μάθημα που πήρα ήταν πάντα να διατηρώ την επαγρύπνηση μου 100 τοις εκατό». Δεν μπορούσε, άλλωστε, να κάνει διαφορετικά καθώς ο πατέρας του, επέμενε στο μότο «είσαι δολοφόνος... είσαι βασιλιάς... είσαι δολοφόνος... είσαι βασιλιάς...».

 

Έτσι ο Ντόναλντ άρχισε να πιστεύει ότι το ένα συνυπάρχει με το άλλο, ενώ όπως έλεγε ξανά και ξανά ο πατέρας του, «οι περισσότεροι άνθρωποι είναι αδύναμοι. Μόνο οι δυνατοί επιβιώνουν».

 

Αποδείχθηκε επίσης ότι ο Φρεντ Τζούνιορ, ο μεγάλος του αδερφός, δεν ήταν ούτε δολοφόνος, ούτε βασιλιάς, αλλά ένας γλυκός και συνεσταλμένος νέος, ένας «ηττημένος» για τα πρότυπα της οικογένειας. «Ο πατέρας μου με σέβεται επειδή του αντιστάθηκα» είχε πει κάποτε ο Ντόναλντ, ο οποίος βέβαια έφτυνε και εκφόβιζε άλλους μαθητές στο σχολείο και έφευγε κρυφά στο Μανχάταν.

 

Όπως έγραψε ο βιογράφος Μάικλ Ντ' Αντόνιο στο βιβλίο του «Η αλήθεια για τον Τραμπ», «ο Ντόναλντ είναι συχνά ένα παιδί πού προτιμά να λαμβάνει αρνητική προσοχή παρά να αγνοείται».

 

Όταν τελικά ο Ντόναλντ έκανε το μεγάλο άλμα και πέρασε στο Μανχάταν η πρώτη του δουλειά του ήταν το ξενοδοχείο Commodore. Σε συνεργασία με την Hyatt Hotels (το όνομα Commodore θα άλλαζε σε Grand Hyatt), «τύλιξε» ένα κομψό περίβλημα από καθρέφτη γύρω από τον σκελετό του κτιρίου. Μετέτρεψε επίσης τον 26ο όροφο του κτιρίου σε 34ο όροφο, όχι κατασκευάζοντας επιπλέον ορόφους, αλλά επανααριθμώντας τους ορόφους των επισκεπτών. Επέκτεινε επίσης την αίθουσα χορού στην «μεγαλύτερη της πόλης» όπως έλεγε, ακόμη και όταν ήξερε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια.

 

Τελικά στα εγκαίνια το 1980, οι καλεσμένοι «πήραν τα ασανσέρ του Grand Hyatt σε αυτό που υποτίθεται ότι ήταν ο 34ος όροφος και χόρεψαν σε αυτό που πίστευαν ότι ήταν η μεγαλύτερη αίθουσα χορού στη Νέα Υόρκη».

 

Το μεγάλο του επίτευγμα πάντως ήρθε με τον «Πύργο Τραμπ» που σηματοδότησε τον οριστικό «χωρισμό» πατέρα και γιου και την αντιστροφή των ρόλων τους.

 

Σταθμός όμως για να κατανοήσουμε τον χαρακτήρα του Τραμπ και πώς σκέφτεται ήταν ο θάνατος του πατέρα του. Ο Φρεντ Τραμπ πέθανε το 1999 σε ηλικία 93 ετών. Στην κηδεία του, τα παιδιά και τα εγγόνια του εξήραν τον άνθρωπο και τη ζωή του, ενώ όταν ήρθε η σειρά του Ντόναλντ να μιλήσει, αναφέρθηκε στον… Ντόναλντ.

 

Η οικογένεια Τραμπ, ήταν ένα μοντέλο που ο πατριάρχης ορίζει τον ρυθμό και περιμένει να δει ποιο παιδί τον προλαβαίνει ή τον ξεπερνάει.

 

Αυτό το κατάφερε ο Ντόναλντ κάνοντας μάλιστα το «brand Τραμπ» ακόμη πιο ισχυρό και πλέον με παγκόσμια εμβέλεια. Ο επιχειρηματίας - πρόεδρος έχει πλέον παγκόσμια επιρροή με διεθνή deals που ορίζει τις ζωές όλων μας και όχι όσων βρέθηκαν στον 26ο όροφο αντί για τον 34ο όπως νόμιζαν.

 

Η δε περιουσία του, κατά το Forbes έφτασε το 2025 στα 7,2 δισ. δολάρια, ενώ κατά την Wall Street στα 10 δισ.

 

Μικρή διαφορά θα πείτε για έναν «killer» που κατάφερε τελικά να γίνει «βασιλιάς» και κυβερνά τις ζωές μας.