Την άποψη και τα βιβλία τα εχθρεύονται οι φασίστες

Ένα σαρκαστικό παράδοξο σημαδεύει την πορεία της Ευρώπης τις τελευταίες δεκαετίες. Στην ήπειρο της ανοιχτοσύνης, των δημοκρατικών παραδόσεων και του Διαφωτισμού, στην Ευρώπη της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν θεσπιστεί νόμοι που ποινικοποιούν την άποψη. Που απαγορεύουν την κυκλοφορία βιβλίων. Που φυλακίζουν συγγραφείς και ιστορικούς για τις θέσεις τους…
Προσοχή! Δεν συνέβη την εποχή του Χίτλερ και των ναζί. Συμβαίνει σήμερα! Σχεδόν παντού στην Ένωση -δυστυχώς και στη χώρα μας προσφάτως- έχουν ψηφιστεί οι λεγόμενοι αντιρατσιστικοί νόμοι. Και βάσει αυτών διώκονται αιρετικές φωνές που εκφράζουν άποψη για ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα, για θρησκευτικά δόγματα, για ιδέες και πολιτικά συστήματα.
Επί της ουσίας, τώρα: Γιατί να θεωρούνται επιλήψιμες οι απόψεις, όταν δεν προτρέπουν σε διάπραξη εγκλήματος; Γιατί να θεωρούνται επικίνδυνα τα βιβλία που σχετικοποιούν ή αρνούνται ιστορικά γεγονότα (π.χ. Ολοκαύτωμα, Γενοκτονία των Αρμενίων κ.ά.) ή αποδομούν προσωπικότητες της Ιστορίας όπως ο Μέγας Αλέξανδρος ή ο Ναπολέων ή ο οιοσδήποτε; Γιατί δεν έχει δικαίωμα ο πάσα εις να πιστεύει και να γράφει εναντίον του Ιησού, του Βούδα, του Κομφούκιου και του Δία;
Γιατί φοβάται μια ανοιχτή κοινωνία και η μεγαλόψυχη Δημοκρατία τους αιρετικούς και τους εναντιόφρονες; Η έννοια της ελευθερίας αληθεύει στο απόλυτον. Δεν σχετικοποιείται ούτε περιορίζεται. Πόσω μάλλον δεν διώκεται. Υπό αυτήν την έννοια, έχουν το δικαίωμα στο ελευθέρως εκφράζεσθαι ακόμη και οι υβριστές, οι αναθεωρητές της ιστορίας και οι αποδομητές… Δεν καταλαβαίνουν οι λογής λογοκριτές ότι η ποινικοποίηση ιδεών και απόψεων συνιστά βαθιά υποτίμηση της κριτικής ικανότητος που διαθέτει η κοινωνία, ώστε να κρυσταλλώνει γνώμη για γεγονότα και πρόσωπα μόνη της, χωρίς υποδείξεις και περιορισμούς;
Περίπου πριν από ένα χρόνο επετράπη στη Γερμανία να κυκλοφορήσει το απαγορευμένο βιβλίο του Χίτλερ «Ο Αγών μου». Έγραψε επ’ αυτού το «Σπίγκελ»: «Τώρα αποδεικνύεται πόσο εσφαλμένη ήταν η απαγόρευση. Διότι τα βιβλία δεν είναι επικίνδυνα. Τα βιβλία δεν σκοτώνουν ανθρώπους. Οι άνθρωποι σκοτώνουν ανθρώπους. Τα βιβλία δεν θα έπρεπε να απαγορεύονται ποτέ, γιατί αυτή η μορφή απαγόρευσης είναι ένδειξη φόβου και αδυναμίας. Οι δημοκρατίες δεν απαγορεύουν βιβλία ή σκέψεις. Οι δικτατορίες το κάνουν».
Με βάση τον καθ’ ημάς αντιρατσιστικό νόμο είχε ασκηθεί δίωξη εναντίον του Γερμανού ιστορικού και επιφανούς ελληνιστή Χάιντς Ρίχτερ. Αφορμή, το βιβλίο του για τη Μάχη της Κρήτης, στο οποίο -σύμφωνα με το κατηγορητήριο- εμφιλοχωρούν απόψεις που αρνούνται τα εγκλήματα του ναζισμού στην Κρήτη και καταγράφονται ισχυρισμοί περί ωμοτήτων από τους Κρήτες. Ο Ρίχτερ αθωώθηκε, αλλά η ουσία παραμένει:
Ας λέει ό,τι θέλει ο Ρίχτερ και ο καθένας. Η κρητική αντίσταση απέναντι στον ναζισμό δεν σχετικοποιείται ούτε ακυρώνεται. Οι συγγραφείς κρίνονται αυστηρά από την Ιστορία, αλλά όχι από τα δικαστήρια.
Δυστυχώς, νέο κρούσμα σημειώθηκε προσφάτως στη χώρα μας. Υπεβλήθη μήνυση εναντίον της συγγραφέως Σώτης Τριανταφύλλου για κείμενό της σχετικό με τους τζιχαντιστές και τους μουσουλμάνους. Μηνυτής ο Παναγιώτης Δημητράς, επικεφαλής του Παρατηρητηρίου των Ρατσιστικών Εγκλημάτων… Πριν από έναν χρόνο, εδώ, στην Boulevard, είχαμε σημειώσει: «Ενός Ρίχτερ μύριοι έπονται». Και ιδού τώρα η μήνυση εναντίον της Τριανταφύλλου…
Πολύ φοβάμαι ότι θα υπάρξουν σύντομα και άλλες διώξεις, με βάση τον φασιστικό αντιρατσιστικό νόμο. Διώξεις που δεν αποκλείεται να στραφούν ακόμη και εναντίον εκείνων που ενθέρμως υποδέχθηκαν και ύμνησαν το φαιό αυτό κατασκεύασμα.
Φωτό: Ήπειρος, 1940. Χωριό Ταμπακόμυλος