Το φίλεμα της φύσης

Κατά την ελληνική μυθολογία ήταν η θερινή κατοικία των Δώδεκα Θεών του Ολύμπου και η πατρίδα των Κενταύρων. Σήμερα είναι γνωστό ως το θεσσαλικό «Βουνό των τεσσάρων εποχών» με τις επιβλητικές κορυφές, το οποίο περικυκλώνουν τα καταγάλανα νερά του Παγασητικού Κόλπου και του Αιγαίου Πελάγους. Αυτή η αρμονική σύνθεση των έντονων αντιθέσεων του Πηλίου είναι που «μαγεύει» εδώ και αιώνες τους επισκέπτες του.

Από τον Παναγιώτη Μαυραγάνη
 
Η μυθική του ομορφιά είναι διάχυτη σε περισσότερα από 36 γραφικά χωριά και 35 παραδοσιακούς οικισμούς, που βρίσκονται διάσπαρτα στις καταπράσινες πλαγιές του στα βορειοανατολικά του νομού Μαγνησίας. Όλο το βουνό του Πηλίου, ύψους 1.624 μέτρων, είναι γεμάτο από πανύψηλα δάση, τα οποία θαύμαζαν από την αρχαιότητα ο Όμηρος και ο Ησίοδος για την πυκνότητα και το μέγεθός τους. Οξιές, πλατάνια, αγριοκαστανιές, βελανιδιές, πεύκα, ελιές και μηλιές, στελεχώνουν τη φυσική ομορφιά του τοπίου, το οποίο συναντά την Πηλιορείτικη Αρχιτεκτονική με τα πλακόστρωτα καλντερίμια, τα πετρόχτιστα γεφύρια, τα αριστοκρατικά αρχοντικά και τους προσεγμένους παραδοσιακούς ξενώνες.
 
«Πρόκειται για μια περιοχή, όπου το φυσικό κάλλος σε προσκαλεί όλο το χρόνο για να ξεκουραστείς και να αναζωογονηθείς. Το Πήλιο, και ιδιαίτερα ο Δήμος Νοτίου Πηλίου, αποτελεί εδώ και αρκετές δεκαετίες αγαπημένο προορισμό, τόσο του εσωτερικού, όσο και του εξωτερικού τουρισμού. Η περιοχή είναι γνωστή για το μύθο των Κενταύρων και κυρίως του Κένταυρου Χείρωνα, θεραπευτή και δάσκαλου του Αχιλλέα και του Ιάσονα», λέει στην “Boulevard” o κ. Δημήτρης Παντελής, πρόεδρος της Επιτροπής Τουρισμού και δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Νοτίου Πηλίου. «Η ιδιαίτερη γεωγραφική του θέση δίνει στον επισκέπτη την ευκαιρία να απολαύσει τα ήρεμα ακρογιάλια του Παγασητικού κόλπου, καθώς και τις πανέμορφες χρυσές ακτές του Αιγαίου πελάγους. Η κατάφυτη περιοχή μας φιλοξενεί μεγάλο αριθμό πανίδας και χλωρίδας, ενώ είναι πλούσια σε κρυστάλλινα νερά, τα οποία αρδεύουν τα κτήματα και δίνουν ευλογημένους καρπούς, όπως μήλα, κάστανα, καρύδια, κρασί, τσίπουρο, λάδι και ελιές, που είναι ορισμένα μόνο από τα προϊόντα της περιοχής», συμπληρώνει ο ίδιος.

 
Ο προικισμένος τόπος του Πηλίου στην καρδιά της Ελλάδας, χωρίζεται στο ολιγοκατοικημένο Βόρειο, στο Κεντρικό (Ανατολικό-Δυτικό) των υψηλών βουνοκορφών και στο ομαλό Νότιο. Η πρόσβαση στα γραφικά χωριά τους είναι εύκολη μέσω του καλού οδικού δικτύου της περιοχής. Με ορμητήριο την πόλη του Βόλου, οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν τη «μαγεία» του ορεινού όγκου που εκτείνεται από τα βορειοδυτικά προς τα νοτιοανατολικά από δύο κυρίως κατευθύνσεις. Ο πρώτος δρόμος διασχίζει παραλιακά τα χωριά του Παγασητικού και φθάνει ως το Νότιο Πήλιο, καταλήγοντας στο Τρίκερι, ενώ διακλαδίζεται στο Νεοχώρι -περίπου στο κέντρο του δημοτικού διαμερίσματος της Θεσσαλίας- για να κατευθυνθεί προς το Ανατολικό Πήλιο με τελευταίο σταθμό το Πουρί στην κορυφή της χερσονήσου. Ο δεύτερος δρόμος, σε βορειοανατολική κατεύθυνση από τον Βόλο οδηγεί στα Χάνια, σε υψόμετρο 1.200 μέτρων, και συνεχίζει με τη σειρά του για το Κεντρικό Πήλιο και το σημείο της ξακουστής Κενταυρομαχίας με τους Λαπίθες και τον Θησέα για χάρη της όμορφης Ιπποδάμειας.

«Ο επισκέπτης θα πρέπει να κατευθυνθεί στις Μηλιές στο Κεντρικό Πήλιο, και ιδιαίτερα στο σταθμό του Μουντζούρη, το γνωστό ατμήλατο τρενάκι του Πηλίου, οι σιδηρογραμμές του οποίου έχουν απόσταση μεταξύ τους μόλις 60 εκατοστά. Το έργο αυτό ξεκίνησε τη λειτουργία του στις αρχές του 20ού αιώνα και μέχρι σήμερα προσφέρει μοναδικές διαδρομές στους επισκέπτες. Λίγο πιο πάνω βρίσκονται και οι Πινακάτες, που αποτελούν ίσως το αυθεντικότερο και πλέον καλοδιατηρημένο γραφικό ορεινό χωριό στην ευρύτερη περιοχή του Πηλίου με τη μοναδική μαρμάρινη βρύση των δύο κρουνών με στοιχεία ιωνικού ρυθμού», περιγράφει ο κ. Παντελής και συνεχίζει λέγοντας: «Με έδρα τις Πινακάτες, ο επισκέπτης μπορεί να περιπλανηθεί σε διάφορες περιπατητικές διαδρομές, μεταξύ των οποίων, αυτές προς Βυζίτσα-Μηλιές-Τσαγκαράδα και προς Καλά Νερά. Στην ίδια περιοχή ο Άγιος Γεώργιος Νηλείας και η Βυζίτσα είναι από τους πλέον ανεπτυγμένους τουριστικούς ορεινούς πηλιορείτικους προορισμούς, ενώ τα γύρω χωριά της Δημοτικής Ενότητας Μηλεών ενδείκνυνται για μικρές ολοήμερες εκδρομές. Όσοι πάλι βρεθούν νοτιότερα, τότε ο Λαύκος και το Τρίκερι, με την ιδιαίτερη περιοχή της Αγίας Κυριακής, αποτελούν μια ωραία χειμωνιάτικη βόλτα».

Το Πήλιο «κερδίζει» τόσο τους… εραστές του περιπατητικού τουρισμού, όσο και τους λάτρεις της δράσης, όλους τους μήνες του έτους, καθώς προσφέρει ποικιλία δραστηριοτήτων στη φύση, όπως πεζοπορία, ποδηλασία βουνού, σκι στο χιονοδρομικό κέντρο της περιοχής, ιππασία, θαλάσσια σπορ και κατάδυση. Παράλληλα, όπως αναφέρει ο πρόεδρος της Επιτροπής Τουρισμού στην “Boulevard”, στην περιοχή λειτουργούν πολλά μικρά μουσεία, όπως το Μουσείο Νικόλα Γλύπτη στον Άγιο Γεώργιο Νηλείας, το Μουσείο Ελιάς στην Αγία Τριάδα, η μόνιμη έκθεση για το CERN στο Νεοχώρι, το Λαογραφικό Μουσείο Μακρινίτσας, το Μουσείο Ραδιοφώνου στον Λαύκο και το Μουσείο Ναυτικής Ιστορίας στο Τρίκερι. «Επίσης, στις Μηλιές αξίζει κάποιος να επισκεφθεί τη Βιβλιοθήκη που φιλοξενεί παλιά έγγραφα της Ελληνικής Επανάστασης, καθώς και τον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών στην πλατεία, δείγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με ιδιάζοντα κατασκευαστικά χαρακτηριστικά και εξαιρετικές καλοδιατηρημένες αγιογραφίες», τονίζει ο κ. Παντελής. Τέλος, στη Ζαγορά λειτουργεί το Παλιό Σχολείο του Ρήγα Φεραίου, χτισμένο το 1777, το οποίο μετονομάστηκε σε Ελληνικό Μουσείο αργότερα. Εκεί σπούδασαν ιστορικές προσωπικότητες του Ελληνισμού, όπως ο πνευματικός πατέρας του Έθνους, Ρήγας Φεραίος, ο Γρηγόριος Κωνσταντάς, ο Άνθιμος Γαζής και ο Καλλίνικος Λαπάτης.