Ραντεβού με την ιστορία

Αναρωτηθήκατε πόσες φορές έχουμε ραντεβού με την ιστορία;

 

Και δεν αναφέρομαι στα πολιτικά δρώμενα, αν δηλαδή σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης γράφει ιστορία, ή οι προκάτοχοί του έκαναν το ίδιο και αν ναι σε ποιο βαθμό. 

 

Αυτά θα αναλυθούν και θα αποτυπωθούν από τους ειδικούς και την κοινωνία σε δεύτερο χρόνο. 

 

Αναφέρομαι στο ατομικό και ευρέως κοινωνικό επίπεδο.  

 

Στο αν αντιλαμβανόμαστε ότι το κάθε μας βήμα, κάθε επιλογή, προσθέτει κάποιες «αράδες» στο βιβλίο που λέγεται Ιστορία και κάθε λεπτό που περνάει διανύουμε το δικό μας μονοπάτι σκαλίζοντας επάνω του τη δική μας ιστορία. 

 

Ο Στέφανος Τσιτσιπάς, για παράδειγμα, και η Μαρία Σάκκαρη γράφουν αναμφίβολα τη δική τους ιστορία, όπως τη δική του μοναδική ιστορία γράφει και ο βοσκός και ο μαραγκός σε ένα απόμακρο ορεινό σημείο του τόπου μας.  

 

Πίσω από το γάλα ή το τυρί που κρατάμε στα χέρια μας υπάρχει μια μοναδική ιστορία και πίσω από κάθε καλό, ακόμη και κακό, υπάρχει μια μαρτυρία, υπάρχουν μοναδικά γεγονότα.  Όταν, λοιπόν, όλες αυτές οι μικρές και μεγάλες διηγήσεις και μαρτυρίες συναντιούνται τότε ένας ολόκληρος τόπος γράφει τη δική του ιστορία.  

 

Όπως γίνεται και σήμερα, έχοντας απέναντί μας τον αόρατο εχθρό που έχει βυθίσει την Ελλάδα και ολόκληρο τον πλανήτη σε μια πρωτόγνωρη κρίση.  Μια παγκόσμια πανδημική αναταραχή. Και μέσα σε αυτούς τους τόσο δύσκολους καιρούς, ο κάθε ένας από εμάς καλείται να κάνει τις επιλογές του. Να αποφασίσει το επόμενο βήμα του. Να αποφασίσει ποιο μονοπάτι θέλει τελικά να ακολουθήσει.  

 

Ο κάθε ένας που εμβολιάζεται γράφει τη δική του ιστορία και όταν όλοι μαζί, στα τέλη του μήνα, θα καταφέρουμε να ελαχιστοποιήσουμε ακόμη περισσότερο τα νέα κρούσματα, όταν ακόμη λιγότεροι συμπολίτες μας θα κληθούν να δώσουν τη δική τους μάχη μέσα στις ΜΕΘ και ακόμη λιγότεροι θα χάνουν τη ζωή τους, τότε θα έχουμε γράψει ιστορία.  

 

Όπως γράψαμε και γράφουμε σήμερα τη δική μας ιστορία. Οι ίδιοι την συντάσσουμε κάνοντας αυτό που πρέπει. Καταφέραμε να «ρίξουμε» κατά πολύ τα κρούσματα κάνοντας αυτό που πρέπει. Και ας λοιδορήθηκε ένα κομμάτι της κοινωνίας και ας έστησαν τους νέους στον τοίχο και ας στοχοποιήθηκαν συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες γιατί δεν έσπευσαν να εμβολιαστούν.  

 

Η ιστορία όμως, γράφεται από τους νικητές και ίσως αυτή είναι η στιγμή των Ελλήνων. Να παλέψουμε και να γράψουμε ξανά τη δική μας ιστορία, τα αποτελέσματα της οποίας θα τα δούμε τον ερχόμενο χειμώνα. Δεν αξίζει να ρισκάρουμε άλλο και να χάσουμε την επαφή με όσα μας ενώνουν. 

 

 Αυτό που αξίζει να αποδείξουμε είναι ότι κάθε ανθρώπινη ζωή έχει τη δική της ιστορία και όλοι μαζί μπορούμε -και πρέπει- να τη διαφυλάξουμε πάση θυσία.