ΑΓΡΙΛΟΒΟΥΝΟ

Σηκώθηκα το πρωί του Σαββάτου με βαρδιά καρδιά...Φόρεσα το μαύρο πουκάμισο και μπήκα στο αμάξι. Έσφιξα τις κορες μου δυνατά της φίλησα και ξεκίνησα για το χωριό....Οι σκέψεις πολλές, οι εικόνες, οι αναμνήσεις περνουσαν διαρκώς μπροστά μου.

 

Έφτασα λίγο πρίν από τη 1. Αναγκάστηκα να παρκάρω 200 μέτρα πρίν το σπίτι μου. Μια λαοθάλασσα αγάπης, είχε πλημμυρίσει το χωριό των 35 κατοίκων. Να ήταν και 1000 άτομα μαζεμένα, τόση ζωή στο χωριό ξαφνικά κι όλα αυτά για εναν ...θάνατο.

 

Χειροκρότημα μεγάλο ζεστό και δάκρυα πολλά, απ όλους...Το φέρετρο βγήκε από το σπίτι τυλιγμένο με τη γαλανόλευκη...Ο φιλος μου ο Πάνος ντυμένος πυροσβέστης, ατάραχος γαλήνιος μέσα στο φέρετρο. Σίγουρος νικητής στην αιωνιότητα με εξασφαλισμένη θέση στον παράδεισο, όχι απλά Αγγελος, Στρατηγός του Θεού εύκολα...

 

Στην εκκλησία μπήκα μέσα ήθελα να τον βλέπω...Η γυναίκα του όρθια παρακολούθησε ολη τη νεκρώσιμη ακολουθία, στήριγμα της τα πέντε παιδιά τους, τα αδέρφια του. Το άγημα παιάνιζε το πένθιμο εμβατήριο...Η γυναίκα πυροσβέστης με δυσκολία εκφώνησε τον επικήδειο...Ο Πάνος ξεκίνησε απο εθελοντής το 1998 και στην πορεία μπήκε στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Μελιγαλά. Τον λάτρευαν ολοι, η φήμη του αξεπέραστη πρώτος σε όλα, παντού και πάντα έτρεχε στις φωτιές. Το καλοκαίρι με τη φωτιά στην Ανω Μεσσηνία δεν κοιμήθηκε για ημέρες. Μέσα σε όλα αυτά τον Αύγουστο ένας μεθυσμένος επεσε επάνω στο Πυροσβεστικό που οδηγούσε. Δεν έφταιγε αλλά του κόστισε. Χάθηκε μια ζωη...

 

Στην κηδεία ήρθε μέχρι και ο Περιφεριάρχης Πελοποννήσου της Πυροσβεστικής, για τόσο αγαπητό άνθρωπο  μιλάμε.

 

Τον γνώρισα 14 ετών το Πάνο. Οταν του έλεγε κάτι ο πατέρας μου σαν στρατιώτης τον άκουγε, δεν υπήρχε η λέξη όχι από το στόμα του. Εναν χειμώνα βούλιαξα στις λασπες το αμάξι προσπαθώντας να βγάλω ξύλα από το χωράφι με τις ελιές, με το τρέιλερ. Τα παράτησε όλα και ήρθε με το τρακτέρ τη νύχτα στο σκοτάδι να με τραβήξει.

 

Αυτός ήταν ο Πάνος, άκακος, δοτικός, πάντα με ένα χαμόγελο. Δεν είχε πολλές γνώσεις, ήταν "μορφωμένος" ομως επιστήμονας στην ψυχή και την καρδιά.

 

Αυτή η καρδιά τον πρόδωσε στα 59 του. Εφυγε σε λίγα λεπτά από την καρδιά του το μεσημέρι της Πέμπτης και πίκρανε όλη τη Μεσσηνία, γκρεμίστηκε μια κολώνα στο χωριό.

 

Πολύ σκληρή η απώλεια του, πολύ βαρύ το ξαφνικό φίλε μου.

 

Αλλά ο Θεός ξέρει να παίρνει τους καλούς...